Na początku nowego roku lubimy sobie coś postanowić. Jednak później zwykle brakuje nam sił i motywacji, aby doprowadzić to do finału. Wiele osób ma doświadczenie porzucania noworocznych postanowień i nagłego powrotu do nich w podobnych okolicznościach. To niby nic wielkiego, ale okazuje się, że może nie być obojętne dla naszego samopoczucia. Jak więc dotrzymać postanowień noworocznych? Oto kilka przyczyn słabości obietnic składanych samemu sobie. I pomysłów jak je zrealizować.

Dla wielu osób święta to trudny czas, głównie ze względu na szaleństwo przygotowań i przymus spotykania się z rodziną. Czasem zapominamy, że świętowanie nie jest obowiązkiem, ale wyborem. Jeśli decydujemy się na rodzinne Boże Narodzenie, mamy wiele sposobów, aby ułatwić sobie organizację i lepiej zadbać o swój komfort psychiczny.

Wdzięczność ma pozytywny wpływ na zdrowie, pomaga przetrwać kryzysy, sprawia, że czujemy się szczęśliwsi. Możemy nauczyć się ją odczuwać, a jej regularne praktykowanie poprawia nasze życie – mówi dr Ewa Jarczewska-Gerc, psycholożka z Uniwersytetu SWPS.

Na to pytanie nie można udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Wszystko zależy od tego, jak z niego korzystasz. Może być nieocenioną pomocą w pracy lub źródłem rozrywki, ale też uzależniać. Jedno jest pewne – bez smartfona w dzisiejszych czasach nie sposób się obejść. Czy otwiera nam dostęp na cały świat, czy zamyka na kontakt z drugim człowiekiem? O tym, jak wszechobecność smartfonów zmieniła nasze życie, opowiada mgr Ewa Giełdon, psycholog, psycholog dziecięcy MindHealth Centrum Zdrowia Psychicznego.

Dążenie do ideału i chęć zatrzymania młodości jak najdłużej może być zgubne dla naszego zdrowia psychicznego. Dlaczego coraz więcej z nas poddaje się presji idealnego wyglądu? Jak społeczne wzorce kobiecości i męskości wpływają na naszą samoocenę? O tym, dlaczego chcemy jak najdłużej zatrzymać młodość, rozmawiamy z Mgr Kingą Rochalą psychologiem i psychoterapeutką w Mazowieckim Szpitalu Mind Health im. prof. Antoniego Kępińskiego.

Stres – każdy z nas zna go aż za dobrze. Zaliczany do chorób cywilizacyjnych naszych czasów – nie możemy od niego uciec, w pracy, w domu, w życiu codziennym. Według najnowszego raportu Mind Health Centrum Zdrowia Psychicznego „Kondycja psychiczna Polaków”, aż 62 proc. Polaków przynajmniej raz w tygodniu doświadcza stresu. Jesteśmy jednym z najbardziej zestresowanych narodów w Europie. Poznaj badania na ten temat!

Zdrowie fizyczne i psychiczne Polaków w ciągu ostatnich dwóch lat zostało poważnie nadszarpnięte. Pandemia, wojna, inflacja – wszystko to nie pozostaje bez znaczenia dla nastrojów zdrowotnych i samopoczucia psychicznego Polaków. Instytut LB Medical przedstawia wyniki badania „Przekonania zdrowotne Polaków”. Przeczytaj!

Pojawienie się wirusa SARS-CoV-2 przyniosło negatywne konsekwencje nie tylko związane z naszym zdrowiem. Wywróciło do góry nogami życie wielu z nas, wymusiło zmiany do których często nie umiemy się przystosować i wpłynęło także na wypalenie zawodowe.

Zazdrość, chociaż niektórzy lubią się tego wypierać, jest jednym z najczęściej towarzyszących nam w życiu uczuć. Czego zazdrościmy? Sukcesów, pieniędzy, związków i czuć… Dlaczego zazdrościmy? Zdaniem ekspertów wszystko opiera się na niskim poczuciu własnej wartości i niepewności. Czy zazdrość to normalne uczucie? Wyłącznie niszczy czy może potrafi coś zbudować? I jak razić sobie z zazdrością?

Zazdrość

Żyjemy w dobie Internetu, który nie tylko ułatwia nam komunikację z innymi, ale także pozwala „podglądać” ich życie, a przynajmniej ten fragment, który pragną nam zaprezentować. Zazdrościmy egzotycznych podróży, kariery, związków i przyjaźni. Jesteśmy zazdrośni także o wszelkiego rodzaju dobra materialne. Nie radzimy sobie także z problemem zazdrości w związkach. Social media sprzyjają różnego rodzaju interakcjom w sieci. Możemy zaobserwować, czy nasz partner polubił czyjeś zdjęcie, kogo dodał do znajomych, czy kto skomentował jego wpis. Czy to słuszne? I dlaczego jeszcze zazdrościmy, będąc w – wydawałoby się szczęśliwej – relacji?

Zazdrość w związku

Istnieje kilka powodów, dla których jesteśmy zazdrośni o naszych partnerów. Najczęściej postrzegamy rzeczywistość przez złe doświadczenia z przeszłości, które są niczym kula u nogi, która nie pozwala nam iść na przód. To co było, przykładamy do tego co jest i doszukujemy się podobieństwa. Jeśli ktoś nas zdradził, szukamy objawów tego, że zdradza nas kolejny parter. Zazdrościmy też z powodu niskiego poczucia własnej wartości – jeśli my dostrzegamy wyłącznie swoje wady, nie potrafimy zrozumieć, że ktoś może widzieć w nas piękno. Bywamy zazdrośni również wtedy, kiedy nasz partner jest atrakcyjny oraz kiedy nie jesteśmy pewni przyszłości naszych relacji.

Zazdrość i medycyna

Zazdrość nie jest pozytywnym uczuciem i najczęściej krzywdzi nas samych. O ile nie zmotywuje nas do działania to nie wzmacnia nas w żaden sposób, a krok po kroku niszczy. Nas, nasze związki, inne relacje i bliskie nam osoby. Skrajne przykłady toksycznej zazdrości, jak np. Zespół Otella, wymagają już zewnętrznej pomocy. Konieczna może okazać się psychoterapia, a nawet leczenie psychiatryczne. Jeśli przez zazdrość dochodzi do awantur, rękoczynów i zachowań, o które nie podejrzewalibyśmy siebie lub partnera – wsparcie będzie konieczne.

Jak sobie radzić z zazdrością?

W przypadku zwykłej zazdrości, która jednak również potrafi mieć moc spalająca, czasem wystarczy szczera rozmowa. Musimy otworzyć się i komunikować to, z czym mamy problem. Jeśli jesteśmy zazdrośni o znajomych partnera, niewystarczający w naszym poczuciu czas spędzany wspólnie, czy chociażby o jego aktywności w social mediach – jedynym wyjściem jest szczerość i dialog. Nie możemy zadręczać się wizją rozpadającej się relacji, ponieważ wtedy nigdy nie będziemy czerpać radości z niej teraz, kiedy ona trwa. Warto też popracować nad poczuciem własnej wartości. Unikaj porównywania się z innymi, tak nie pozbędziesz się własnych kompleksów. To dotyczy zarówno zazdrości w związkach jak i w innych aspektach życia. Należy doceniać to, co udało się osiągnąć samemu, zamiast ciągle porównywać, do czego doszli inni – każdy boryka się bowiem z innymi problemami, a sukces rzadko kiedy sam spada z nieba.

Utrata włosów to powszechny problem, który może wynikać zarówno z choroby, jak i naturalnych procesów związanych ze starzeniem się organizmu. Osoby z łysieniem doświadczają niższej samooceny, gorzej oceniają jakość życia i postrzegają swoje ciało jako nieatrakcyjne. Często rozwija się u nich depresja i zaburzenia lękowe. Pacjenci odczuwają skutki zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Stosowane leczenie obejmuje farmakoterapię oraz pomoc psychologiczną. Na łysienie z psychologicznego punktu widzenia patrzy dla nas Kamilla Mielniczek, psycholog i terapeuta.